Abdullah Oral Şiirleri - Şair Abdullah Oral

DAĞLAR

Güven olmaz senin kurdun kuşuna
Yer ettin yüreğe acıyı dağlar
Taktın avcıları düştün peşime
Kestin yollarımı dar ettin dağlar

Yıllardır Alınterinin serinliğinde yaşama tutunanların / yani üreterek varlığını sürdürmeye çalışan işçi sınıfının haklarına saldıran sermaye her zaman çeşitli oyunlarla türkiye emekçisini tuşa getirmenin hesabını yapıp durdu var olan ve kullana bildiği bütün şilahlarını işçi sınıfının sınıf bilincini yok etmek için kullandı
en başta dini kullanarak insanlara mücadele etmek yerine tanrıya havale etmeği önerdiler ve ardındanda halka yaşadıkları yoksulluğun adını kader deyip avuttular ama yetmedi işçi sınıfını sınıf bilincinden temelli koparacak bir oluşum aradılar ve aradıkları ellerin altındaydı
Adı Futbol ve milyonların dikkatini biranda bir meşin yuvarlağın ardından koşturan futbolculara çektiler ardından milyonların ilgi odağı haline getirdiler ve siyasetin adı bir anda futbol olup çıktı şimdi ise haklarını aramak için örgütlenen insanlar yerine, futbol takımlarının haklı yada haksız yönetildiğinin hesabı tutulur oldu.
artık ülkemizde işçinin hakları ve sosyal yaşantısı kimsenin umurunda değil ve kıçı açık papuçu delik işçiler bile artık tutukları takımları savunuyorlar kendi hakkını aramak ona suç olarak empoze edilmiş çünkü.
sermaye önce emekçileri din ile yozlaştırdı. Sonra'da futbol ile kendine yabancılaştırdı, ayrıca şans oyunlarıylada üreteni kandırıp emeğinin karşılığı aldığı üç kuruşuda resmi kumar yöntemiyle elinden almaya çaılışmaktalar.
kendi mücadele ederek kazanması gerekirken bir gün zengin olabileceği hayaliyle elindeki üç kuruşu da sermaye patromları kendi ceplerine boca ettiler nasılmı kesilen vergileri usülüne uygun yandaşlarına boca ederek.

Sorulmadımı

Sanmayın kayıptan gelir kötülük
İnsanlığa zulüm eden insandır
Yaratılan şeyin kölesi olduk
Sonra asırlardır dil vermedik mi.

Sen Ölmüyorsun2


Ne zaman adını ansam
Kör bir kurşun gelir oturur sol göksümüm üstüne
Sıkılırın utanırım ağlayamam.

GÜLÜM BENİM

Bağımdaki güller filiz
Sürünce gel gülüm benim.
Kuru dal yeşil yaprağa
Dönünce gel gülüm benim.

Hey yeşil Ünye'm Oy Karadeniz'im


Sen ey sevda sularını ayaklandıran
yüreğimin yakamoz karaltısı
sen iflah olmaz deli kanlı yüreğim

Neden Sevda ve isyan.

Zaman kendi ekseninde akıp giderken
Koruyu titreten
Rüzgarlardan duydum ölümün çığlığını.

İşçilerin Seslerini Yükselteceği ogün

Hasreti yüreğinin duvarlarına çarpan emekçi
Haydi, uyan gayrı yağmur sağmasın gözlerine bulutlar
İçini nasıl kamçılıyorsa örse düşen balyoz
Öfkeni öyle vur yüreğine ki seni sömüren titresin.

Çoğaltır Beni Denizlere.

Ne zaman denizlere düşse yolum
Tutsak bir martı olur yüreğim
Yıldızlar çiçeklenir çakıl taşlarında

Giderken Ardından.

Kederden mi nedendir
Gözlerime hüzün yağıyor bu akşam
Yanaklarımdan süzülen çiğ taneleri
Vuruyor kendini yüreğimin kıyılarına