Abdullah Oral Şiirleri - Şair Abdullah Oral

SORGU




Varsın sürgün kalsın varlığını unutan

SONUNA KADAR


Bir sevdaya düştü şu deli gönlüm
Uyutmaz geceler dön yana yana
Durmak yok kavgamız çetin olsa da

VEREMEDİM

Kaç leylim bahar yaşadım
Dalında gül deremedim
Yar bağında güller derip
Yollarına seremedim

Kabus


Yine sensiz
Kıyılarını yıkarak büyüyor
İçimdeki fırtına.

YÜREĞİM NEDEN KANIYOR?

Demir talaşları Parçalamış ellerini,
Tamirci çırağının.
Kandan gözükmüyor,
Minicik körpe parmaklar.

SIĞINAK

Gözlerinin derinliğinde
Boğulup gitmek istiyorum bu akşam
Otur şöyle karşıma
Sus hiç bir şey konuşma

DERİN YARA

Akşamın kara gölgesi
Düşmeye dursun gözlerime
Bir yangın alır bedenimi
Bir yangın

Şekil


Belki ağır ama ölüyor
Bu kentte Çürüyen ne varsa seninle
Yaratan ve yaratılan gibi.

YAŞANMAMIŞ


Deniz vurgunu yalnızlıklardayım
Sende sürgün kaldı yine duygular
Ağrılar damıttı kara geceye

SENİ ANLATTIM

Seni anlattım.
sessizce gözlerimden akan yaşlara,
Eylül vurgunu bir bahardı.
Bir nehir gibi boşaldı,