Abdullah Artaç Arslan Şiirleri - Şair Ab ...

Şimdi anlıyorum güzelim,geçen yıllarımın boşluğunu
heba edilen günlerimin yokluğunu
hiçe sayılmış benliğimin acısını
canımı yakan avuçlarımın kanayışını
biliyorum ki artık değmezmiş sana.
sevda uğruna dökülen yaşlarıma

“Ağlarsında sen şimdi”
diyordu içeri giren adam,
kapıda duran genç ve güzel kıza…
“Ağlarsında sen şimdi”
neden söylenmişti bu laf…?
Ağlamak neden kötüydü bu kadar?

Aşırı derece karanlık,
yollar,sokaklar en işlek caddeler boş bu gece.
Sigaram,müzik,yağmur...
Ve senden arta kalan dilimde tek hece.
Sıkıntı kelimesi yeterli olmuyor kalbimdekine,
kan emen bir yarasa var iliklerimde.

vurulduk!
akşam serinliğinde güneşe bakarken biz
sevdik!
çöllerde serabı düşlerken
yandık!
cenette hurilerle gezerken

Yakamoz parıltılı bir akşamın ertesi
Her şey bir ateşin ilk öncesi
Ne varsa bildik sayılan
Tanınmamış yitik savurtusudur rüzgarın...
Bir başka bu kentin izdüşümleri
Kayıp bir aşk anonsu geçiyor radyolarda

Biten bir gecenin
karanlık yorgunluğu var kadının üzerinde
o zamanın ceylan bakışlısıydı
ellerinde eskittiği tarihin buruşukluğu
yüzünde bin yıllık hasretlikler var.
sevgiye adadığı yürek hep genç

'Seni Seviyorum'
kelimesi diline düşüreken
hiç kalbin titredi mi?
bahar uzak mesaflerde dururken
kışın ortasında,
leylakların kokusunu hissettin mi?

Puslu bir yol bu
sonu görünmeyen.
Karanlık gecede yarasa misali
uçuşuyor yalnızlığım.
Kokun en içte ta derinlerde gizli
yaşam ise adi...

Canının yongasında diken
Aşkın tam ortasında sen varsın
Nedensiz oluşumlarda
Ayan beyan bir yalnızlık..! ! !
Niyetin amelindeki melek
Sen şimdi canansın.

Bu tende yanan bir ben var.
Bu sıcakta üşüyen bir yürek.!
ölmüş hayatın diri adımları atılıyor sokaklara
ne dâra açılıyor kapılar nede yâra
ayrılıklar acıtmaz olmuş elleri
kanayan avuçlar tutuyor karanfilleri