Abdullah Artaç Arslan Şiirleri - Şair Ab ...

En güzel günahımsın sen

Allah’dan bağışlanmayı dilemediğim.

Gün içinde besmelemsin dilime,

ATATÜRK’ÜN YAKASI

Sözüm size
Atatürk’ten geçinenler…

Utanmaz , arlanmazsınız

Çıkıyor gönüllere istimdadı
Sâmiamda vatanın feryâdı
Çıkıyor gönüllere istimdadı
Yaralı bir ananın evlâdı
Etmesin mi anaya imdadı?
Rumeli can veriyor yok mu ilaç.

Şurada, kabrin üzerinde konulmuş bir,
Beyaz taş var, onun altında bayraklar
Temevvüç ederken, kelleler uçuşurken...
Celâdeti tâbân olurken aldığı cerîhai mevt
İle bu âlemi hîçîye vedâ etmiş bir
Asker yatıyor...

Efkâr-ı arzudan dostlar bu halim.
Mevlâ’dan asla değil şikayetim,
Bir kadeh meyde söylenir rivayetim,
Sen de dem olurum, olmaz nihayetim.

Derd-i çok olanın var mı ki hikmeti,

Tam 2 yıl önceydi cezamın müebbete çevrildiği tarih.Parça parça mahpusluklarım 13 aralık 2007 gecesinin 22:01'inde ömür boyu hapse çevrildi.
Dört duvar bir dünyada yaşıyorum hayatımı,öyle yarım kalmışlıklar var ki yüreğimde tariflere sığmıyor.
6 yaşımda aldım ilk cezamı. Küçüktüm tam olarak bilmiyordum ne olduğunu. Zorluğunu ilerleyen yıllarda anladım. Bu ilk mahkumiyetimdi benim,
adını: Halil Güngör koymuşlardı.
Zordu hayatı mahpuslukla yaşamak,bilemiyordum ki bu mahpuslukların pare pare yapışacağını. 17 yaşımın 19 mayıs'ında gençliğimin bayramında
2.mahpusluğuma düştüm. Ve bu ikinci hüküm ağırlığını yüreğime-dünyama öyle sert hissettirdi ki, kış en soğuk ayazıyla çöktü baharıma.

Gafil, hangi üç asır, hangi on asır
Tuna ezelden Türk diyarıdır.
Bilinen tarihler söylememiş bunu
Kalkıyor örtüler, örtülen doğacak,
Dinleyin sesini doğan tarihin,
Aydınlıkta karaltı, karaltıda şafak

Hasta köpek kalkmış hesap soruyor,
Devlete, vatana, Allah'a küfrü alâ biliyor,
Şerefsiz bit torbası bunu hep yapıyor,
Haysiyetsiz, kendini adamdan sanıyor.

Aslını inkar eder bunun gibi piçler,

Bir köhne kadit parçası, bir çehrei menhus,
Zulmetler içinde mütereddit, mütelâşi,
Daim mütefekkir görünen, kendine mahsus
Efkârı sakimane ile âleme karşı
Ateş saçarak etmede her gün bizi tehdit,
Âmali harisanesini eyledi tezyit...

Gözlerimde hayat akarken,
dünya durmuş, dakika sayarken,
bir tel saçın aşka vurmuş,
hiç, bildin mi beni?

Aldığım nefes sen olurken,