Bilmek! ! ! ! ! Bilmemek! ! ! ! !
Gelin bir olalım saadettir kardeşlik
Bir barış şarkısına edelim hep eşlik
Nedir bu tefrika nedir bu serkeşlik
Beraber ıslanalım barış yağmurlarında
El ele verelim koşalım yarınlara
Sokakta sessizce alırken yol,
Birden irkildim; omuzumda bir kol.
Döndüm, baktım, biraz asabi,
Gitarcı dedi: "Çalayım mı abi?"
Vururken gitarına mızrabı,
I
Tûyî mürg olsam da nişânına konsam,
Cân veren nefesinle revân olsam!
Üflerken hâk-i derdime cân-bahş nefesin,
Ruhum erisin o nigeh-bân bakışında...
Hasretinle alev alev yandı gönlümüz
Sensiz kör olmuş Görmüyor gözümüz
Körelmiş pare pare Asi kalbimiz
Nerdesin nerdesin ya rasulallah
Nurunu senden almış ay ışığı yar
Kopardılar benden Can dalımı
Mutluluktan uçuran uçan halımı
Dert deryasında ki yeşil salımı
Kopardılar benim kendi dilimle
Başkasının hayali başkasının kaderi
Bir gün kendime sordum: Bu sevgi mi, delilik mi?
Oturdum sayfaları çeviriyorum bu yara için.
Her kapıya gidip ondan, bundan soruyorum,
Bazen durdum, sevgimin sahibini ararken.
Bazen cevap buldum;
Gecelerim ne kadar da zor,
Sana ulaşmaya çalıştığım geceler.
Gözlerine,
Kalbine...
Gecelerim ne kadar da acı,
Aşk denizinden bir damlasın
Kalbe akan bir deryasın
Başkası sevilmez bir defasın
Ya rasulallah
Aşk yolunda gür sedasın
Yıldızlar topladım sana bu gece,
Tam da seni geçirirken gözlerimden.
Döküldü dilimden birkaç sevdalı hece,
Bir yalnızlık türküsü döküldü sözlerimden.
Ne Babil bahçeleri, ne Mısır piramitleri,
Yusuf oldum ben anne, atıldım kuyulara,
Ellerim çaresiz anne, satıldım kervanlara.
Gözlerim yollarda kaldı, çıkınca pazarlara,
Köle oldum ben anne, görkemli saraylara.
Ellerim küçüktü anne, yüreğimle dünyaya,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!