Seni öyle, delicesine özlüyorum ki,
Karanlıklar içinde
Hissediyorum kendimi.
Öyle yakınımdasın ki,
Dokunamıyorum sana.
O kadar uzağımdasın ki,
Baktığım her yerde
Ettiğim her yeminde,
Dokunduğum her tende,
Sadece sen olacaksın.
Ömrümce alacağım her nefeste,
Heyacanım da sensin,
Nefesim de sensin, yaşamım da sensin.
O kadar aşığım ki sana,
Birgün çekip gidersen
Kıyametim de sensin.
Senin yanında acı çekecek kadar tutsaksam
Başkalarının yanında da mutlu olacak kadar özgürümdür.
Sonumuz böyle olmamalıydı
Böyle bitmemeliydi
Canımız böylesine yanmamalıydı.
Kocaman geçen yıllarımızı
Böyle ziyan etmemeliydik.
Bunca hatıralarımızı bir çırpıda yakmamalıydık.
Sizi gerçekten sevenlerin ve yanınızdayken mutluluk duyduklarınızın kıymetini bilin.
Çünkü sevgileriyle size mutluluk verenler birgün nefretleriyle de size en büyük acıları verirler.
Bir gün dönmek isteyeceksin sende
Adım atıp yola çıkmaya kalkacaksın.
Dizlerin tutmayacak
Ayakların kalkamayacak.
Kendi kendine bir şeyler söylemek isteyeceksin
Seni sevebilmem için
Hiçbir şey kalmadı.
Artık pişmanlıkların bile anlamı kalmadı,
Pişmanım kırdığıma, üzdüğüme demek
Sadece yapmacık bir ruh hali olmuş
Belki bir teselli niyetinde söyleniyor.
Sevmek!
Her zaman vuslatla son bulmuyor.
En ölümüne sevdalarla,
Yaşayanları gördüm.
Sonu viran oldu,
Hicran oldu.
Bir masaldan uyarlanmış, sinema filmi gibiydi yaşadıklarımız.
Ne izleyenimiz oldu ne de kazancımız.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!