Varsın!
Seni sevdiğimi anlatabilmek için
Uykusuzluk çeksin gözlerim.
Çırpınıp dursun bu yüreğim.
Haykırsın dilim
Yansın bağrım.
Sana çektirdiğim onca sıkıntı ve acılardan sonra, sensizliğin hayatımın bir kabusu olduğunu anladım.
Oysa benim bu hayatta ki tek mutluluğum senmişsin Ey Yar!
Bütün gururumu unutarak, ''Seni ''Özlediğimi'' haykırmak istiyorum.
Çünkü aşkta gurur olmazmış.
Gururun olduğu yerde aşka vuslat düşünülemez.
Seninle öylesine bütünleşmiş ki hayatım,
Bir anlık kırgınlığın da bile ölüme meydan okuyacak kadar aciz kalıyorum.
Sevdiklerim parçalıyor,
Sevmediklerim yaralıyor.
Anlamadım gitti
Kim seviyor kim sevmiyor.
Her mutlu bir günün ardından
Mutsuz birkaç gün yaşamaktan yoruldum.
Her güzel günlerin olması için
Israr etmekten artık bıktım.
Bir adımına koşarak gelmekten,
Bir gülüşüne dünyaları vermekten,
İnsanın yüreği masum bir çocuk gibidir.
Önce görür, sonra sever, sonra sevgisi daha da büyür
Ve sonra bağlanır sevdiğine tutulup kalır öylece.
Gün gelir o gönül kırılır, üzülür,
Gün olur paramparça olur.
Öyleki dayanamaz gitmek ister,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!