Arnavut kaldırımlı sokağın bir ucunda ben
Diğer ucu sana çıkıyor / denize
Kostukca koşuyorum
Çoğalıyor laciverdin/iz
Yosun yeşili ipincecik
. . . .bir iplikle tutunmuşum
Camdan cama yıllar yılı
Candan cana yazılan mektuplardı bizi çoğaltan
Fakat ne denli uzarsa zaman
Yanayıkıla bekleyişlerin
Sayrılı sözcükleri kuşatır/mış
Bir o denli benliği/mizi...
Çekip gidersin
Işıklı caddelerin çöplerle dolu kaldırımları kalır bana.
Hüzünlü karlar yağar bütün ceplerime,
kimse ısıtamaz işsiz kalan ellerimi! ...
Tekmil ışıkları söner bu şehrin,
dağları düşünmek de yetmez olur bana...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!