Abdulkadir Çakmak Şiirleri - Şair Abdulk ...

Abdulkadir Çakmak

Yaradan kusursuz yaratmış amma.
Akıl bozuk,fikir bozuk, dil bozuk.
Kendini bulunmaz nimetten sanma.
Vücut bozuk, beden bozuk, yol bozuk.

Yalan yanlış kelam işlemiş kana.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak




Bin yetmiş bir, yolu açan Alpaslan.
Geldikçe bu bayrak göklerden inmez.
Hilal uğruna can veren kız kızan

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Burası benim çocukluğum.
Gençliğim,
Hayallerim
Burası benim bir çok defa ölüşüm.
Bazen de gülüşüm.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Ne zaman gelsem bu topraklara, içime bir hüzün çöker.
Gönül tarlama biraz neşe, bolca dert eker.
Rüzgara kapılmış bir alev gibi düşüncelerim,
Ha söndü ha sönecek.
Özlem ile yurduma bakarken gözlerim.
O alev ya sönecek, ya beni de yakacak.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Ben anlamam ki çalmadan, çırpmadan.
Köyden gelmiş cahilin biriyim ben Hesaplayam, toplamadan çarpmadan.
Dağdan inmiş akılsız deliyim ben.
Köyden gelmiş cahilin biriyim ben.

Namusunla çalış, kazan dediler.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Bırakıp gitmek bir çare olsaydı.
Bir gün bile durmaz, çeker giderdim.
Ellerimde bir tek sevdan kalsaydı.
İçimdeki aşkı söker giderdim.

Sevdanı çizmişim gönlüme ey yar.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Adım adım erirken, ayaklarım altında yollar.
Beynimi kemiren bu hoyrat düşünce.
Nereye, niye gittiğimi sorguluyor?.
Geçmişten geleceğe diyorum.
Yol uzun,sen yorgun diyor
Biliyorum,

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Biz çocukken ne kadar güzeldi dünya.
Tertemiz pürü pak.
Ney kötü,kim kötü bilmezdik?
Hep güzeldik, güzel bakardık.

Çocuk gibi bakmayı.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Anne!

Çocukları küçük kurşunlarla mı öldürürler diyen.
Bosna'lı o çocuk gibiyim şimdi.
Ölümden korkmayan,
Bir namussuzun düşmanlığından.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Özge Topraklar kucak açsın.
Ulu Türk'e yurt olsun yeter.
Gidenler gitsin kaçan kaçsın.
Bize kalan kurt olsun yeter.

Eğilmez baş, bükülmez bilek.

Devamını Oku