Abdulkadir Çakmak Şiirleri - Şair Abdulk ...

Abdulkadir Çakmak

İki mezar yanyana.
Birisi ruhum, diğeri bedenim.
Ruhsuz kalmış bir beden gibiyim.
Ruhumda derin kesikler, bedenim acılar içinde.

İki mezar ortasındayım.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak


Kafanı yastığa her koyduğunda.
Vicdanın rahat mı sen onu düşün?
İnce eleyip sık dokuduğunda.
Terazi doğru mu sen sonu düşün?

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Kulak kepçe, zarı delik.
Yazmış ekspert raporuna.
Benzi kavruk, yüzü soluk.
Yazmış ekspert raporuna.

Gözler pörtlek, dudak çatlak.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Elli sene olmuş yaşadığım günler.
Zaman geçiyor, ben yaşlanıyorum.
Geçen yıllar daha dün gibiler.
Gelen göçüyor, ben yaşlanıyorum.

Elli sene önce hayata başladım.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Her dem uzayan yolların kahrında.
Kısalan yıllar yürünmüyor emmi.
Yollara serptiğim gönül ahında.
Gamlanan yıllar görünmüyor emmi.

Yağmurlu buluttan bizim kısmete.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Eyy koca dünya ey.
Neler almışsın benden neler.
Her bayram geldiğinde
Vurduğun tokat'ın acısını hissediyorum.
Neleri benden aldığını anlıyorum.
Ağlıyorum

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Yağmurda ıslanmadan gökkuşağını.
Uzaktan uzağa görsende ne fayda.
Bağlamazsan mahluka gönül bağını.
Dünyanın içine girsende ne fayda.

Söğüt yaprağında çiğ damlasını.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

İkrar edebilsem hakkın yolunu.
Yoldaş tutarmıydım ben kulunu.
İdraksız olan her insan oğlunu.
Taştan taşa vura vura giderim.

Ayaklar baş olmuş, baş ise ayak.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak


Bu zalim dünyanın derdinden,
Derdinden öte kendinden.
Korkma! Bir gardaşın varsa,
Bütün âlem karşında dursa.
O sana yeter sen ona yetersin.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Derince bir mezar kazın adıma.
Kimse kim olduğumu bilmesin yeter.
Gözümde kalan o son muradıma.
Söyleyin başıma gelmesin yeter.

Kara toprak ile kapansın üstüm.

Devamını Oku