Abdulkadir Çakmak Şiirleri - Şair Abdulk ...

Abdulkadir Çakmak

Bu yabancı ellerin, havası suyu.
Bizim oralara benzemiyor abi.
Her taraf gayya her taraf derin kuyu.
Kimse yalnız halde gezemiyor abi.

Yol yordam farklı bizim gibi değiller.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Beyaz kar olsam yağsam yeryüzüne.
Güneş vuran da erir sel olurum.
Yağmur suyu olsam insem üstüne.
Bahar gelen de düz de göl olurum.

Kardelen gibi açsam tenhalarda.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Eğlenme gönül bu gurbet illerde.
Yaşadığın güne, zamana yazık.
Ne bulursun zalim yaban ellerde.
Harcadığın ömre her ana yazık.

Isırgan gibidir, gurbet el yakar.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Ergenekonda yol gösteren kurdu.
Unutursam, damarda kan kurusun.
Atamın bana sunduğu bu yurdu.
Çakallara satarsam, can kurusun.

İt ürüyecek kervan yürüyecek.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Berzah aleminde ruh mevcuda.
Konunca adam mı oldun Müslüman?
Sana akıl vermiş, kul demiş hüda.
Yol'unca; adam mı oldun müslüman.

Resûl göndermiş din ihsan eylemiş.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Adım Türk soyadım mümin.
Şükürler olsun verene.
Gayrı ötesi yok bunun.
Şerefle, kıymet bilene.
Ne mutlu Türküm diyene.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Hicran dolu yolda, dert içindeyim.
Keder kervanında yandım ağladım.
Uzak diyarlarda yok içindeyim.
Varlıktan, yokluğa indim ağladım.

Çıktım yükseklere seni izledim.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Düzmece bir oyun değil bu hayat.
Varlığı var eden var isyan etme.
Zalim ile mazlum karıştı heyhat.
Hak'kı düşün sakın kulu incitme.

Nahoş dünya sahne bizler oyuncu.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

Derdi yastık eyledik acıyı yorgan.
Yatıyorum amma ruhum üşüyor.
Uyumak isterim uzun bir zaman.
Dalıyorum amma anam aklıma düşüyor.

Ruhumu yakarken ağır sancılar.

Devamını Oku
Abdulkadir Çakmak

El olduk yar iken yarin elinden.
Biz bu hale nasıl düştük be gardaş?
Panzehirsiz zehir aktı dilinden.
Agu kazanında piştik be gardaş.
Biz bu hale nasıl düştük be gardaş?

Devamını Oku