Yol oldum gidildim
Tennuremde geceydim
Boyum boynumdan inceydi
Meşk gergefinde lal bir dönenceydi
-adım
Bakmayın böyle beyaz durduğuma
-içimde; siyah giyinirim ben
Bakmayın böyle tanrı duruşuma
-içimde; aciz bir köleyim ben
toparlan gidiyoruz hancı
bazı insanlar marazlı doğarmış bilirsin / sadece yüzüm
-benim sadece yüzüm böyle
içimin çok derinlemesine kuyuları var
çok derin anlamlar yutkunuyor / yutkunmak bir sanattır diyerek
öyle alışık değilim dünya
bir sokak şairi acının resmini çiziyor kaldırımlarıma
rengârenk karakalemleriyle
yaşamından yontuğu harfleri kalp kalbe getirerek
“acı” haykırmadığın kadar sancımaktır diyor
ve sesini suyun gölgesine çekiyor
oysa birazdan aşk akacaktı kalbinin paçalarından
iyiyim ben
duvarlarımın içindeki şubata aldırma
birazdan gül açan bir karanlığa su verir kirpiklerim
iyiyim ben
ikindi sensizliğimin içinde
Bir dal konmuş gibi
Bir kuşun aklına
-kalbime konuşun geldi..
Bir bal yapışı gibi
Bir arının çiçekte
İnsanı izliyor kalbim
Aynamda ben eksiğini gördükçe / göz
Yorgun bir bedenden
Gömleksiz bir ses gibi
Bir şeyler yakalanıyor
Bir şeylere
Şehri yediye katlayıp
Sudan gemi yaptı gözlerim…
önce kendimi terk ettim
sonra lisansız kaldım
el âleme el olmadan önceydi
karanlıktan dökülür, mum ırmaklarım güne
içimden pus sökülür, kıblem durur sürgüne
yalnızlık doğrulur, kanar tırnaklarım düne
sen; bir kırgın su gibi, sükutun son secdesi
damarları hu akan, bir kalbin son hecesi
Kapa kapıları Hüsrev
Perdeler dik dursun içimizin odalarında..
Gece ve gün
Ölüm ve beden
Ve ihanet hak ile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!