Abdulkadir Bostan Şiirleri - Şair Abdulk ...

Abdulkadir Bostan

Bir aşkmış
Bir yokmuş
Evvel z/aman içinde
Kalbur s/aman içinde
Bir masal, masal içinde
Mehlikamın gözleri aşk aşk diye kanarmış…

Devamını Oku
Abdulkadir Bostan

doymuyorum ölmelere
daha ne kadar yaşamak gibi dimdik olmak lazım bilmiyorum
maskelediğim bu şahane çirkinliğim
bu kukla elim ayağım
sağım solum dönüp durduğum acziyet şablonu
her insan kaç köşeli bir duvarsa bilmiyorum / bir fazlasıyım

Devamını Oku
Abdulkadir Bostan

kaç intihardan döndü yaşam amacım
içi, içimde içlenen, yüzlerini duvarıma asmış isimler öldürdüm gece düşümü gözlerimde,
üst üste demir perdeler çekiliyken gözlerimin ferine, karanlık içeriye sızıyordu.
ışığın köklerine mahkûm dişi bir kelebeğin naif kanatlarında,
çarmıha gerilmiş bedenimden haykırıyorum “sizi ölerek bağışlıyorum”
oysa siz hiç varmıydınız ki,

Devamını Oku
Abdulkadir Bostan

içinin ormanlarını budayan adam
aşkın ellerine, sevmeyi unuttuğu kadının günahımsı yüzünü çizdi
ve harflerini toplayarak şiire veda etti kendini…

sevgi; bölünerek çoğalmaktır, sevgilinin sol kırımgâhında
aşk ise; ilahi boyutlarda aklını kalbin havanında dövmektir demişti, ölü bir dostum…

Devamını Oku
Abdulkadir Bostan

-İçimde bir martı uçar ve şehir maviye bölünür

I-
Bu gece senin kalbinde uyudum
Ve sabahlar şehrimize hiç uğramasın istedim

Devamını Oku
Abdulkadir Bostan

şehrimin ceplerinde leblebi tozuna bandırılmış çocukluk anıları
uçuşuyor konu komşu
duvarları açan kapılar
uluorta bir soğukluk
uluorta bir yanlış anlaşılma telaşı
-ne bulduysak geçip gidiyor

Devamını Oku
Abdulkadir Bostan

ve radyocular simit kokusunu anlatırdı
boğazın dallarına konmuş martı jonathan’a
biz ise, Arif ağanın kahvesinde aynı tadı yudumlarken
aynı çıkarsız yüzleri taşıyan
aynı çöplükte büyümüş adamlarla
mahalle kokarken / üstümüz

Devamını Oku
Abdulkadir Bostan

çal Sidelya
yağmur sesi çal bana
gece uzasın birazdan bir gülnihal penceresinde
güvelâ gözlerimden girsin içeri bir çeşminaz
omzuma dağlar
ahlar taşınsın…

Devamını Oku
Abdulkadir Bostan

En içre düştüm, Lâlezar
Görmez idim görür oldum
Elif diyen dilsiz bir yâr
Bilmez idim bilir oldum…

Ay ışır, göl gölge olur

Devamını Oku
Abdulkadir Bostan

ben biraz fazla severdim pencere bakmalarını
dünyadan aşağıya eğilir ne kadar sen varsa ta gözlerine düşerdim

sordum; bilme yaşıma geldiğimde
dünya nereye bakmaktır
içimi gösterdi rüzgar, çukur sesli Perşembe

Devamını Oku