Ey dertli gönül aş-k_ ile yandın mı görünce,
Gördün mü güzel gamzeyi sen onda gülünce,
Baktım ‘da bahar gülleri açmış gibi her yer,
Zûlfün bele sarkardı, sabah yolda gidince.
Sandım’ ki bahar geldi, çiçek saçtı gülünce,
Akşam yine olmuş, mehtab var’da bakardım,
Gönlümde senin sevdan, soldum da sarardım,
Birden seni gördüm sandım, sanki gülüm de,
Mehtab seni sandım, geçmiş günlere daldım.
Yıllar ne çabuk geçmiş bilmem ki zamandan,
Bahar geldi diye, döndü turnalar,
Hala gelmez neden hasret sokanlar,
İçim buruk, nerde ateş koyanlar,
Döndü turnalar da, cananım yoktu.
Pırıl,pırıl güneş,otlar turnalar,
Canımın canı gitti, bana bu can ne lazım,
Bana hicranın yetti, elimde telli sazım,
Yar, yar dediğim gitti, bana’ da vuslat lazım,
Bilsin eller halimi. ses ver bana da sazım.
Ses veren telli sazım, inim, inim inlesin,
Yüce dağ başında, kök salmış sedir,
Nedir bu çektiğim, bilmem nedendir,
Çoşmuş! çağlar da, vadiler de nehir,
Gönül çağlamaz, acep bu ne haldir.
Gözlerim de yaş var, dertli gönül’de,
Bakışın kalbimi delmiş yanarım ben halime,
Ateşin gönlüme düşmüş gülerim ben bu hale,
Seni sevdim güzelim bak da benim gözlerime,
Bakışın ömre bedel, sevdalıyım gözlerine.
Mavi gözlerde de aklım hayalimsin nicedir,
Sen hangi bağzanın gülüsün, söyle
Çok hoş kokan, şu konca gülün nerde?
Bir koklasam, hazan günü bahçende,
Ölsem de gam değil bana, bir söyle.
Sensin seherde, bülbüle gül konca,
Severdim, severdin biliyorsun sen,
Ayrıldık hiç yoktan, söyle biz neden,
Severken, severken, göze mi geldik,
Ayrıldık hiç yokken el olduk birden.
Canımın canıydın, kaldım hicrana,
Gel sevgili gel, gitme gönül sevdi bilirsin,
Gittin mi seven gönlümü, hicrân_a verirsin,
Sen şimdi seven kalbi bırakmış ne gidersin?
Gittin mi seven gönlümü, hicrân_a verirsin.
Gitmek çaredir sanma seven kalbi bırakma,
Gazel.
Gönül sevmişse bir kez, dinlemez ferman severken,
Hüzün dert gelse aldırmaz, sever bol, bol gönülden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!