Yalnızlığım olmuş, bir hüzünlü arkadaş,
Hüzün dolu içim, neyleyim ah be gardaş,
Zehir mi içtiğim,deyver bana haydi sen,
Vücudum uyuştu, zehirlendim’mi yoldaş.
Yalnızlık’mı sardı, şu bitkin vücudumu,
Gurbet kuşları gibi, uçar durursun,
Ağlamasın gözlerin, gözden olursun,
Gurbetin alın yazın dert edip durma,
Hayallerinle kal da gönül avunsun.
Gurbet denen ağlatır, üzme kendini,
Gel mehtabım gönül verdiğim kış görünmeden,
Yaş doldu gözlerim gel, hazan vakti gelmeden,
Yetmez mi hasretin gelmiyorsun neden, neden,
Gel mehtabım gönül sevdi yollar kapanmadan.
Gel mehtabım gönül verdiğim sevdiğim yine,
Geliyorum, can anam.
Hastalıktan ölüyorum sonunda,
Her yerimi, teslim almış hastalık,
Gidiyorum ben ahretin yolunda,
Size kalsın, bu dünyamda krallık.
Hününlüsün sen,ağlarsın içinden,
Yaşlar dökülür, mavi gözlerinden,
Mavi gözlerere,göz yaşı döktüren,
Sevda çektiren, karalar bağlasın.
Taşgın ırmağın,ağlayıp çağlasın,
Pınar;
Yosun bağlamış taşların,
Monzalarlara sarmaşıklara ağlarsın.
Isırganların yolumda engel koymuş,
sen unutamadığım sevdamsın,
şimdi azıcık kalmışsın;
ilk, kitanımdı,
okuduğum alfabem,
ilk sayfasında, kapağında atatürk resmi olan,
ilk öğrendiğimdi, o atam,
savaşlarda, bir kahraman,
bize sevgisiyle, sözüyle önder olan,
Bulunmaz eşin güzel kalbine gönül koyduğum,
Kalbime kondurduğun, aşkınla yanıp durduğum,
Gönülden sevdim seni, bir bahar günü yürekten,
Aşkına kurban olup, uğrunda solup durduğum.
Bir bahar akşamıydı, giderdin bensiz yolunda,
Göçelim yaylaların can kızı, artık şu yayladan,
Gidelim biz buradan yolları karlar kapatmadan,
Develer yollara düşsün, sabahın er köründe’ de,
Varalım biz köye artık, buralar karla dolmadan.
***
Buralar kurtlara yurt oldu, bulutlar dönüp durur,
Mehtap
Sen kimsesizlerin sevdalılarınsın.
Senden bakarlar geçmişlerine sende ararlar sevdalarını.
Mehtap sen ağlatansın.
Yufka yürekler gözyaşları dökerken senin önünde,
Dilekler eğilirdir, boyun bükerdir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!