Sen Dicle ol, ben de; hep asi Fırat,
El ele vererek, yan yana aksak.
Şatt'ül-Arab'da bir, birleşip sırat,
Köprülerden geçip, Hürmüz'e varsak.
Kil tablette sevdan, ben Ur'da esir,
İştar huzurunda anlatsak bir bir:
Girdabına düşüp, dönülen nehir,
Kaynağını Dara kentinden alır.
Gel Zîn'im ol Evîn; ben Memê Alan,
Ortak bir bedende, birleşip tek can,
Mezopotamya'nın mayası sevdan,
İki insandan bir; tek can yaratsın❣️☀️❣️☀️❣️
Kayıt Tarihi : 17.2.2024 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(*) "Aşk, İki İken Bir, Olamk Demektir." V. Hugo. (**) "Uzaktan sevmediyseniz birini, hiç sevmemişsiniz demek!" C.Sureya (***) Hürmüz (Farsça: هرمز), Fars kültüründen çevre uygarlıklara da geçmiş olan bir tanrıdır. Adı Ormuz, Ormız, Ormus, Hormuz, Hormus, Hurmus olarak da söylenir.
Sayenizde güzel bir gezi yaptık. Taa Mezopotamya'ya kadar uzandık. Kaleminiz hep yazsın.
dizeler arası ölünesi bir şiir..ruhumuza ışık olan kaleminize teşekkür ediyorum hocam...
TÜM YORUMLAR (10)