01Necef'in Rahmindeydi Karani

1/:
Somut bir masaldı istenen benden
Doğurmamıştı henüz kaf dağı devi
İlk evi örmemişti vadiye İbrahim-i harrani
Karani henüz necef'in rahmindeydi
Çöller misaliydi beynim uçsuz bucaksız
Yalnızlığımı yatırıp ıpıssız yüreğime
Kurak sahralar vahamı içti
Hangi canibe seğirtti isem
Vallahi vallahi hiçti.
2/:
Annem bitli bir öksüzdü gürgenlerin dibinde
Çiçekler soludu babam cıgarasından
Savurup iç alemine baldırana buladı
Ezildi masif mermerler, kurudu ülkem çınarı
Kendimi efkara, eleme uzattım acımasızca
Henüz serilmemişti yatağım yıldız aşırı
Kara kuasarlar dünyamı içti
Hangi canibe göz attı isem
Vallahi vallahi hiçti.
3/:
Yıldızlar söktüm ellerim kızılca kıyamet
Uzak samanyollarından gölgeler yakaladım
Temaşa eyleyip kurşuni kainatın özünü
Akıttım ırmaklara kendi sancısını beynimin
Damıtıp şarap yaptım billur volkan bacalarını
Yalnızca otuz değil üç yüz otuz çeken haziranımı
Bırakıp bitişik kuyularına ateş komşumun
Uzun bacalar yalazım içti
Hangi canibe el uzattı isem
Vallahi vallahi hiçti.
4/:
Boynumda kendi ilmiğim yağlı ve dingin
Celladım yapay sandalyemi henüz çelmişti
Gelmemişti henüz adem aday-ı Serendip'e
Nuh nebi çivilememişti geminin serenini
Kendimi resmedip dızmanların acılı karesine
Yakalayıp bir fırsatını geri baktımdı
Bir izim öteki izimi içti
Hangi canibe yol etti isem
Vallahi vallahi hiçti...