Zürafanın Acı Tatlı Günleri

yaşamayı en çok milyarlık deri koltuğa vermişler,
ama boya sandığı da aynı hırsla tutunmuş hayata.
annesini kaybettiği en acılı gününde bir zürafa boynunu bükmüşse de,
-acı çekmek için hayatta kalmak şart.

sabah uyanmaktan nefret etse de kahve fincanı,
hiç bir gün işe geç kalmamış.
işe geç kalanları toplayan hayvanat bahçesinin bekçisi,
hepsini tek tek azarlamış -annesini kaybeden zürafayı bile;
ama o da ne yapsın, yaşamak için fırça atması lazımmış.
-mış ekini koyunca her yüklemin sonuna
tüm anlatılanları masal sanar acı çeken zürafa.
bunların hepsi gerçek diye başının etini yiyen boya sandığı da,
boya sandığını hayatla yüzleştiren kahve fincanı da,
üzülmüşler hep birden zürafanın annesinin vefatına.
-üzülmek için hayatta kalmak şart.

o kadar çok üzülmüşler ki bir yarış bile başlamış kendi aralarında,
en büyük çelengi tabii ki milyarlık deri koltuk yaptırırken, en çok kahve fincanı ağlamış.
o kadar çok ağlamış ki, zürafa her gün evine gidip onu teselli eder olmuş.
insafa gelen hayvanat bahçesinin bekçisi de yıllık iznini vermiş kahve fincanına
-şüphesiz ki yıllık izin için hayatta kalmak şart.

kahve fincanı gidince, acı çeken zürafa başlatmış arkasından ilk dedikoduları
-dedikodu yapmak için hayatta kalmak şart ama senin hakkında denilip koyulması için ölsen bile kaçış yok

söylenen laflar çoğaldıkça, kahve fincanının sol kulağı fena halde çınlamaya başlamış
ki bu hayvanat bahçesinde soldan gelen her hareket kötüye yorulmaktadır.
o kadar artmış ki bu çın sesleri, hasta yatağında yorgun düşemeden ölüvermiş,
yolluk izin olmuş bu kahve fincanı için -kendisini iyi bilirdiniz.
-ölmek için bile önce hayatta kalmak şart.

ve en çok acı çeken zürafa ağlamış.
ve de en büyük çelengi milyarlık deri koltuk göndermiş.