Gönlümde bir üçüncü sayfa açsam,
Merhaba dostlar diye başlasam,
Ardına, birkaç beyaz sayfa daha eklesem,
Döksem içimi kar beyazı sayfalara,
İçerisine serpiştirsem birer ikişer duygularımı,
Sonrasında döksem içimdeki kabuk bağlamış;
Yaşadığımızın adı sevdaysa,
Ölüm nasıldır anlat bana,
Her gün acı ve isyanla…
Anlat mezarı, yaşarken ölmek midir?
Sabah beşlere kadar sigara yakıp,
Aklımda hep bir soru
Gitmek mi zor; yoksa kalmak mı diye
Gidipte günahları sırta yüklemek mi diye
Yoksa kalıpta çaresizliğin tozlu raflarında yer almak mı söyle
Dün seni uzun uzun andım ağladım
Zamana karşı durursun, bir çınar gibi…
Yüreğin koskoca bir dağ sanki,
Yokluğun pençesinde kıvranırsın şimdi,
Ayakta durursun Ağrı misali…
Yılların eskitemediği, koca bir çınarsın babam.
Bir sevda çal kemancı,
Sevdiğimin ince dudak büklümleri gibi,
Kemanın tellerini titret yürek sesinle.
Bir acı çal kemancı,
Bir tutam zencefil kat, doldur yüreğimin kadehini,
Bir keman sesi kulaklarımda,
Ruhumun mahrem köşelerinde,
Karanlık girdapların peşinde,
Pas tutmuş gönlümün kapısını,
Çal, durma çal silinsin katranları,
Durma, durma çal kemancı.
Bir türkü tutturmuşum kendimce,
Satırlarında seni,
Kelimelerinde gözlerini bulduğum,
Bir kendimi aramışım, birde ruhumu,
Bazende, yarınların düşlerini kuruyorum,
Sevda adına.
Akşam bir başka olur Mezopotamya da…
Önce güneş kaybolur dağların ardında,
Karanlık örter kara bir çarşaf gibi…
Sonra, sessizliğe bürünür yalnızlıktan korkarcasına…
Kayan yıldızlar bozar gecenin mahremini.
Bugün bir kez daha anladım
Yokluğunun ne acı bir şey olduğunu
Kapanmayıp her daim kanayan bir yara olduğunu
Hasretinin yüce bir dağ olduğunu
Bu bayram günü anladım oğlum
Ben günaydın desem sana, sen merhaba desen bana,
Yeni bir güne daha başlasam seninle,
En güzel sabahlara senle sarılsam dört elle,
Ardından bir laf atsam ortaya, gülüşsek karşılıklı,
Yılların yüzüne bıraktığı yorgun çizgilerin yerine,
Yediveren çiçekleri gibi gülücükler açsa,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!