AHUZAR HASRETİN
Sen gülünce
Bendeki mevsimler bahar olurdu
Gönlümün serinliğine sözülünce nefesin
Esrarengizsin bakışlarınla ruhum alevlenir
ARAFTAYMIŞIZ
Yıllar olmuştu sen buralardan gideli
Ne ben anlayabilmiştim
Neden beni bırakıp gittiğini
Ne de sen biliyordun
Şimdi içmek gerekir
Senin gözlerinde ay ışığı gibi sevdayı
Tutmalı ellerinden cennet diye
Bir ömür boyu gönlünde yaşamalı
Ekmeli seni bir tohum misali
Gönlümün en bereketli yerine
AYNALARDA Kİ HAYALİN
Ağır ağır karanlık çökünce geceye
Dudaklarımda tebessümü eksik
İçinde dumanı tütmeyen bir yangın başlar
Günaydınsız uyandığım sabahlarda
AYRILIK VE HÜZÜN
Nicedir yokluğunla bu şehirde
Kara kışa tutulmuşçasına
Özlem'in bir çiğ damlası gibi
Geceleri ruhumu üşütüyor
BIRAKMA ELLERİMİ
Ey benim yüreği yaralım
Gönlümdeki deli sevdam
Sen umudumun sen yaşama sebebimdin
BİR GÜN SANA GELECEĞİM
Ey benim
Sevgisiyle yüreğimi ısıtan güneşim
Sevgi bahçemde çiçek açıp
BİR NEFESLİK MUTLULUK
Suçlu bir vedanın ardından
Zincire vurulmuştu umutlarım
Yersiz yurtsuz kalmış
Kendime bile küskündüm
CEMRESİ DÜŞMEMİŞ BAHARIM
Kalbimde suskun bir vedanın hikayesi
Doludizgin hasreti uzak denizlere
Bir nehir gibi akıp gidiyor
Özlemi ise
DİPSİZ KUYU
Hayat bir nehir gibi akıp giderken
Karanlıklar olabildiğince ıssız
Ruhumu aydınlatacak bir ışık yoktu
Henüz yeni sütten kesilmiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!