Zaman senin içinde...
Zaman kalbimin içinde...
Zaman seni kaç geçti...
Ufuk çizgisiyle gelen uğultularda buluyorum iç çekişlerle sessizliğimin hüznünü
Sorgularken çocukların ağlaması gözlerimden düşen solmuş yaprakları ölümün sonbaharında kıstırılmış keskin bakışımdaki nefreti boyuyorum
Akşamın kızılllığında acı türkü çığırıyor yürekler en kanlı ağlamasında.
bebeler göremeden köhne mavi gökyüzünü uçuyorlar melek kanatlarına canilerin günahlarını sırtlanarak bulutlara.
Satürnün sonsuz soğukluğuyla, jüpiterin şefkatli kollarındayım.sol yanımda hercaili bakışlar yukarımda ıhlamur ağaçları sözlerimde sızılı gözler kol geziyor.Karanlığı çekesim var gece uzantılarımda gündüzün kısalması adına,hercaili süzüşler yer değiştiriyor gündüzden d/üşüyorum.
Tüm kapıları çeviriyorum da gözüme yüzüme gündüzün düğmesini tuşlayamıyorum ve geceden d/üşüyorum.Mış lı zamanlara dönüşlerde hep yarım k/alıyorum,masalım sonuç bölümündeki paragrafta ters köşeye d/üşüyor.
Günbatımının son çizgisinden kucağıma beneksiz kelebekler akıyor, d/uyuyorum,sol yanım seslenişler s/arıyor, k/anıyorum dokundukça acıtıyor.
koşmayalım karanlık labirentlerde
kandıramadığın düşlerime sus sus sus
sen susma kopyala düşlerini köşe bucak
susarsan eğer yaka-la-r onlar seni
bulamazsın benden bir düş-ün daha
kaybetmeden gerçeği-m
Bir bahar daha geçti
Artık gelsende farketmez sevgili
Gözlerine her baktığımda
düşlerim dolanmış dokunma bana
sırası gelirse anlatırım sana
sorma hiçbirşey dedim usta
alınma kızma darılma
bilirsin bana gelirler ara sıra
seviyorum umrunda olmayışımı
çatıyorum seni görmeyişime
acıtıyorum boş düşlere bakışına
gelip gelip kaçışını seviyorum
bakıp bakıp susuşunu sarıyorum
sanırım ben sadist düşlerdeyim
biz ikimiz olamadık
bir ben olduk
bin sende coştuk
bazen bulut olduk
yağmur olup ağladık
geceye gündüz sürüp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!