Zuhal Tokgöz Şiirleri - Şair Zuhal Tokgöz

Seninle sensizlik içiyor hergünüm,
Beyhude geçiyor gençlik günlerim.
Bir yürekte, Bin kahır,
Beni seninle sensiz bırakan kadere, bilmem ki ne diyeyim...!

Bahçemi beğenmeyen çiçekleri de...

Sahtekar bakan yürekleri de...

Soframı beğenmeyen yemekleri de...

Nice şiirler yazıldı bugüne kadar.
Nice mektuplar postalandı gökyüzüne.
Ve hiçbiri senin kadar parlak değildi.
AŞKIM...

Nice varsayımlar çizildi duvarlara.

Hızla sabah olmakta,
İçin için sızlamakta gökyüzü,
Gülüyor güneş,aya inat...
Topuklu ayakkabısıyla takırdıyor tan,
Soluk rüzgarını katarak bulutlara...
Bir ben oluyorum,bir sen...!

Şimdi ve sonra,
özlüyorum gözlerini.
Aklıma haritalamışken
ruhumu okşayan sözlerini,
şimdi ve sonra,
özlüyorum gözlerini.

Gözlerimin arasında hayalin dolaşıyor,
Dolaşırken birşeyler fısıldıyor,
Çok karışık sözcükler kullanıyor,
Dakikalar saat, sözcükler cümle oluyor.
Zaman ilerledikçe canım yanıyor,
O... gölgelerle sarmaş dolaş uçuyor,

Bencillik kokuyor seninle gelecek,
İçimde kelebekler dansedecek,
Bu aşk böyle gitmeyecek sevgilim...
Kalbim sönene kadar,
Sen hep benimle kal...

İşte yine söylüyor, yüreğim daha bir başka sızlıyor şarkıyı duydukça yaram tekrar,tekrar kanıyor, sensizliği pansuman yapar gibi ne kadar da içten söylüyor...
Yıllar geçti yarim, aşkımızın üstümden hatırlar mısın? Hatırlarsın bilirim ben seni, bendeki sen gibidir ben, hani adına aşk demişler yakar kavurur yürekleri...
İçimi sızlatır durur da yıllardır, bir nebze olsun sönmediğinden mutlu olduğum, her yabancı göze baktığımda, kıskandığım gözler, sana benzemeyen gözler kalbim seni unutmuyor aşkım unutamıyor, kanıyor unutmak da istemiyor zaten...
AYRILIK demişler işte;
Halbuki ne çok söyleyecek sözlerimiz vardı daha bitiremediğimiz cümleler,
bitirmek istemediğimiz sözcükler vardı aramızda.

Haketmedim seni ben...

Dinlemedi ruhum sözlerini,
görmedi yüreğindeki ateşi...

Sevgimin ölümünden kaçtım belki de...

İçimdeki meleklerle,
yakomazların çığlığı,
darılıyor bedenime.
Gözlerim yıldızlarda,
kalbim ellerimde,
ruhumsa sana inat,