Süzülürken gökyüzünde,
Beneklerinin ışıltısı aydınlattığı ortalığı.
Tüm böcekler utandı güzelliğinden,
Saklanacak delik aradı çekirge.
Kelebek onu görmüştü oysa,
Utangaç tavırlarını,güçlü kollarını,
Toplamanın birleşme özelliğinde sevdim seni,
Çıkarmanın dağılma özelliğinde kaybettim,
Tamsayılarda aramaya başladım,
Karakökünün alındığını gördüm.
Katsayınla çarparak,
Paydanı rasyonel yaptım.
Ben bir ağacım sense bir kuşsun,
Dalıma konda kalbim sussun...
Ben bir doluyum sense bulutsun,
Yağdır beni kalbim donsun...
Ben toprağım sense susun,
Islat beni yüreğim konuşsun...
Bu sene son senemiz,
Ondan sonra görüşmeyeceğiz...
Nasıl? Yaşarım sensiz,
Belki de unutup başkasını severiz.
O başkası hiç olmasın,
Kalbimde ebedi sen olmalısın,
Sizlerde arıyorum,
Sevgiyi, güzeli, iyiyi.
Aklınıza gelebilecek en güzel şeyleri...
Bazen bulduğumu sanıyor,
Çok seviniyorum...
Gizlenme bulutların arkasına!
Görüyorum seni.
Hangi yüzle çıkacaksın bakalım,
Sevgilimle buluşacağım gün,
Yoktun! Herzamanki yerinde,
O kadar da rica etmiştim...
Bugün salı,
Sensiz geçen bilmem, kaçıncı yılım.
Herkesler kolkola,
Ben mi? Şiir yazmaktayım banklarda.
Kaşını, gözlerini çiziyorum bazen,
Amacım ressam olmak değil,
Gelir belki demek,
Gözlemek yollarını,
Yine hayal etmek,
Derken... Dökülen gözyaşları,
Getirmez giden sevgileri,
Yine de hayal etmek...
Onlarca kapı labirent içindeyim,
Nereye gitsem yönümü bulamıyorum...
Yaşamın içinde beynim lime lime,
Hangi kapıdan çıksam bilemiyorum...
Dört yanı deniz, ortalık ılık ılık bahar kokuyor;
Istanbul' da cennet oluyor...
Yazarları, ressamları, şairleri, pilotu, aydınları;
Istanbul' da halkın yoğu, varı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!