biri varmış biri yokmuş
evveli saman içinde
yitik bir zübükmüş müdür
beğenmezmiş küçük müçük insancıkları
muhatap da olamazmış bücür
a cancağzım
a efendim
bi yol baksan dikip burnunu ayaklarına
hala çarık çürük
taban(sızlığı) ındaki
izi var bastığın omuzlarda
çamurunu silke silke geçtiğin yolların
şaşırırsın yürümeyi bile
tökezlersin de
tek tek çözülüverir çökerttiğin tuğlalar
düşersin taşlar içine sivri
fareler kemirir güvendiğin dağları
birer birer ayıklatırlar
saçtığın pirinci
lüks olur artık yosunlu talaşlar...
Reyhan SurKayıt Tarihi : 23.3.2004 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)