Zübeyir Kara Şiirleri - Şair Zübeyir Kara

bir sonbaharın savurgan rüzgarları arasında
yaşlı çınarın tepesindeki daldan kopup
alabildiğine savrulan
alabildiğine amansız
alabildiğine umutsuz
yok olma endişesiyle titrerken

ağlarmı hiç gözler
yüreğin en titrek haliyle titretirmi bedeni
üzülürmü hiç
yanlızlıkla yamalarken sökülmüş düşleri
avunurmu hiç
sabırla yonttuğu düş kayasını

damlarda dolaşırdı uykulu düşler
koşuşurdu bucak bucak
odanın bi köşesinde kıvrık ayak
baş tavanda dalıp sırlara
çay bardağında efkarı yudumlayarak
..

Beklemekteyim
Sonsuza açılmış kapının başında
Gözetmekteyim akan hayatları
Selamlaştığım üç beş kişi oldu
Bu hayata yorgun gözlerle bakmaktayım

Armoni buğusunda, hayat hikayeleri
Umut kundaklarına sarılı bebekler
Yürek kafesinden fırlayıp kacarmı
Sürgün hayatı yaşıyor, ruh bedende

Sırtın tam ortasında mızrak yarası

... Ne...

Yitik duygular,ezildi düşler
Nasıl oluyor da,dünyalar bana küser
İnsanlar sevmekten korkuyor
Düşlerin tutsak olduğu yerde
Meziyetsizler önlerde saf tutar

Okadarda cok yazılacak şey varki. Okadar sölenecek.
Nerden başlasak nasıl anlatsak. Nasıl duygularımızı paylaşsak
Nasıl anlasam anlatsam anlansam. Konuşmaya anlatmaya dinlemeye dinlenmeye okadar cok ihtiyacım varki.
Hep bir gizli bahçem olsa, hep benimle yaşasa nezaman yalnız kalsam,nezeman paylaşacak birşeylerim olsa hazinelerim olsa hep bahçemle paylaşsam. Ciceklerim olsa onları sulasam koklasam
hiç solmasalar. Bazen karşılıklı ağlaşsak, bazen gülüşsek. Sarılabilsem dikenlerinin acısına aldırış bile etmeden.
Gözler büyülemiştir beni herzaman. Gözlere karşı takıntım var. Neçok ta yansıtırlar gerçekleri. Keşke okuyabilseydim tüm gözleri. Bazen çaresiz kalır sözler, bazen anlamsız ve basit. Neden yaşanan duyguların ışığı hep gözlerden yansır.

git gide büyüyor tutulan nefes
sararım sancıları beyhude heves...

Nerden eser bu rüzgarlar
Kim sürüklenir mısralara
Nefesmi tutmalı
Yada soluksuzca koşmak
Bir yol seç kendine,bir yol seç
Ve dönüp geriye bakma....