Zübeyde Demir Şiirleri - Şair Zübeyde Demir

Aksidir gökler âlemin, gün olur devrân dinlemez
Hilkât âyinesidir gönül, 'aşık olur fermân dinlemez.

Gökler âlemin zuhûrudur, şems olur zerre dinlemez
Katre katre meyleder, deryâ olur erkân dinlemez

Yakamoz var dediler gözlerinin mehtâbında,
Arzun çoktu, haşmetin çok, denizler gibi efgânın çoktu.
Sarhoş bir mâziden seslenip zihnime ansızın,
Eğildim, kulak verdim, ihtişamıyla sesin:
Ben burda bidârım, izânım yok diyordu.

Yüreğime ilmek ilmek işlemiştim beni seni,
Nakış gibi desen desen sinmişti gözlerin.
Yüz görümlüğü olsun sana adadığım hasretim
Hicrân kağnısı geçti şu kısacık ömrümden.

Hüzünlerini sakla Firuze, görmesin yaban eller

Keşmekeşler içindeyim aczim garîb mevzûm garîb
İntizâm ver cismime resmim garîb besmim garîb

Vukû' bulunca gönlümde Mansûr'un âh u figânı
Ben bir serzenişim inleyen bir derbeder kimsesiz bir garîb

Yaktın önce bütün gürûhumu
Külümü tarumâr ettin de gittin
Toprak gibi serildim ayaklarının dibinde
Gururumu hiçe saydın da gittin
Hazan oldum, seninle
Hüzünlere gark oldum

Neyleyim fasl-ı bahârı, onsuz çoraktır 'âlem
Gönlüm gülle çiçeklendi, başka râyihâ istemem.

Gül-i Rânâ! Sen endâmınla âsûde bir nâzendesin,
Asırlardır dinmeyen bir hasretin şevkindesin.

Kızılcık açan bahar dalında,
Masumiyeti bir bebek elinde,
Issız yüreğimi cıvıldatan,
Mor menekşeler içinde güzelsin.
Hülyalarıma, arzularıma endamınla,
Geceler kadar yıldızlı bir masalın

Bütün acziyetimi koynuma gömerek,
Dilekler bağladım yıldızların boynuna,
Tut ki, leylin seher vaktinde yüzüne değdiği
Bir şebnem olsun sunduğum.
Perişanlığımın zinciriyle, gönlümü esir alan bu mâzi,
Ellerini ver, buselerimle okşansın şimdi.

İhtilal var yine bu gece, pervasız aşkın esir aldı bütün abidemi
Kutsadı bütün mabedimi, devraldı bütün halidemi

Dokunsaydı yanardım, bilirdim kalelerim uçurum
Direnmezdim işgaline, odur hürriyeti ruhumun.

Göçebe ruhum sen bana neler ettin?
Hani uçuracaktık birlikte, bütün hazin mâzileri,
Neler ettin de gözlerimize söz geçiremedik,
Alışılmadık yerlerde gönül koyduk birbirimize.
Oysa sevmek mukâbilinden önce, anlamak lazımdı,
Anlaşamadık ve soykırımı bitti bu şehrin.