Zorunlu Yalanlar Şiiri - Ismail Kılınçaslan

Dilekler dilendikçe gizlice ayrılıklar bileyen,
Her aşkta söylenmesi zorunlu Sensiz ölürüm yalanını vekaleten dilinde taşıyan,
Ve sırasıyla Başımızı koyacak bir evimiz olsun yeter. diyerek devam edendi evimi yıkan.

-acak, -eceklerin gelecek zaman eki değil, hayal eki olduklarını,
Bitti anlıyor musun? cümlesinin aslında soru cümlesi olmadığını öğretti bana.

Şimdi sisli bakişlarıma sinmiş gülüşleri silinmez gözümün önünden.
Yetişecek yeri mi vardı, gölgesine gömüldüğümün?
Gören, duyan, bilen varsa;
Ömrümü ömrüne kattığıma söylesin de, bir daha dönmesin.

İsmail Kılınçaslan