Zorunda olmak ne kötü şey

tam tamına bir kala on ikiye
pili çıkarılmış saattir ömrüm

bir çılgınlık yaptıracak bana
olağan durağanlığın
sağır eden uğultusu

aczin kelepçesinde ellerim
titriyor, uzanamıyor
delikanlı çağlarımızdan tedarik
masada öylece duran
birkaç pile

beynimde sayısız düşünce
omuzlarımda tonlarca yük
sendeliyor adımlarım

ah nereden gördüm şu pili!
şimdi taksan başka türlü
takmasan başka!

bir yandan nefessiz de olsa
kaybetmek korkusu
eldeki yaşamı

bir yandan bilinmezliği
bir sonrasında on ikinin

zorunda olmak ne kötü şey
mecburiyetin yaşamak bile olsa