Zor Mecal Şiiri - Seyfi Karaca

Günlerden beri aylardan bu yana
Zifire sönük aysız çırasız geceden
İçinde geçimsizlik didişip nizahlaşan evler gibi cam ve çerçeve
Kırılmış yorulmuş bir çok döğüş çekiş sonrası dillere düşen
Kıvranıp dönerek kuzguni dökün saçınlara yollar caddeler zir zibil
Soğuklar dönemeci kasıp kavuran kıskacın hükmü nezaretiyle
Ne cesaret
Ne cüret
Ne merak
Ne ihtiyat
Adanmış mutsuzluklar silsilesi sanki ne günün önemi ahdin sırrı
Saklısız gizlisiz açıktan açığa bile bile depreşen suskunluğun
Kör düğümleri çözüldükçe kendini boşlayıp bırakan yakasızlığıyla
Döş bağır eşikte ağulu yeller harabesi ve sokakta zor mecal
Mecrasını sızıp sokularak eşikten perdeden ince mevzuyu
Kayıtsızlığı bahtına sardığı her yerin yabancısı gibi içerlere
Sızılar sahrası içerlere hançer hançer sokulup gelen yalnızlık
Cümle merakı meyli meramı küskün kaçağa vurgun
İhtiyatı elden bırakmış
elaleme karşı dura gide yürürken
Duvarlar kapılar sokaklar
birşey gördüğümü var ki harabından başka
Kime nasıl niçin ne zaman nereye ne ekiyorsa ondan öğün biçiyor
Dışardaki sessizliğin iç yüzü..

Mart/21