Yarına kalmasın diye durmaksızın yürüyorum.
Fırtınalı ormanlar; durup dururken yükselen,
Herkese düz bana rampa bayırlarda yokum.
Söylesem, anlatsam anlayan olur mu bilen.
Kaç mermi sıyırdı bedenimi bilmiyorum.
Kaç darbe suçsuz ruhumdan aldı intikamını.
Daha elinden kurtulacağım kaçının.
Kalın duvarlar lazım bazılarını için.
Buralar gibi saklı içimde bin bahar.
Güneş ısıtmasa nasıl gelir ki bir bahar.
Soğuk betonlar maddiyatçı çıkarcıdır.
Suratımız ellerimiz hep betonlara çarpar.
Yapışır ayıramasın, sömürür biz ayırana kadar.
Kenan Gezici 28/12/2024
Kayıt Tarihi : 30.12.2024 13:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!