Zonguldağın bağrında bir yar sevdim,
Kömür karası gözlerinde bir ateş gördüm.
Dağların sisine karıştı nefesim,
Rüzgârın türküsünde adını ezberledim.
Sensiz bu sokaklarda gezerim,
Her adımım düştü sensiz bir çukura.
Maden ocağı gibi derindi içimde,
Sönmeyen korun vardı yüreğimde.
Sensiz hayatın geceleri uzun,
Gülüşün doğan güneş, yokluğun buzun.
Ben seni toprağın kokusunda buldum,
Kaderin çizgisinde sen diye durdum.
Zonguldağın bağrında bir yar sevdim,
Sevdamı kara dumanlarla göğe verdim.
Bil ki, dağların ardında kaybolsa yolum,
Yine de döner gelirim sana çünkü en çok seni sevdim.
Kayıt Tarihi : 28.11.2025 13:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!