Gönlümün gözüyle baktığım sevdam
Gönlümü gönlünden çözer gidersin
Başıma taç diye taktığım sevdam
Gönlümü gönlünden çözer gidersin
Bana sensizliği yazar gidersin
Bir akşam üstü eser hep o sert rüzgarlar
Kırılır en sağlam dediğin dallar
Dökülür bir nefeslik ömründen yapraklar
Bir akşam üstü ıslanırsın öylece
İnce bir yağmur yağar yüreğinin sokaklarına
Ne bir yaprak ıslanır ne bir şemsiye uzanır
Açtığın yarayı garip gönlümden
Kanata kanata sildim efendim
Kazısam yine de gitmez özümden
Yana yana canım bildim efendim
Hakikat çeşmesi gönül dağımda
Kul hak ile kul mudur
Kulluk hakka yol mudur
Ey hak diyen dillerde
Haram ziyan yok mudur
Bu bir sınav geçersen
Her sabah diline adım takılır
Aklına getirir anarsın beni
Yüreğine birden hançer çakılır
Aklına getirir anarsın beni
Bir ıslık sesiyle duyulan adı
Aklın alma kapasitesi
Kalbin sevme kapasitesi
Sabrının bir sınır katsayısı
Hoşgörünün bir kör noktası olmalı
Olmalı işte olmalı ki
Akılın alamasın kalbin sevemesin
Adını sakladım aklım almıyor
Başa bela hal mi ne sin bilmedim
Ben kaçsam da gönül ayrı kalmıyor
Başa bela hal mi nesin bilmedim
Bakıyor gözlerim görünmez ufkum
Bazen canın çok yanar
Hani alıp çıkınına yüklenip acılarını çekip gidesin gelir
Çekip gitmek istersin ıssız bir yerlere
Sonra bir sızı kaplar yüreğini derinlerde
Tanıdık bildik eskiden kalma ve bir o kadar yeni
Bir yavru serçenin ilk kanatlanışının ürkekliğinde
Bu aralar belayım suskunluğuna
Bu aralar müptela gözlerine
Bu aralar haramzadeyim sakin duruşuna
Bu aralar uykusuz yılgın bıkkınım
Bu aralar sensiz dolan zamana isyankarım
Bu aralar baştan ayağa viraneyim anla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!