Bahar sabahlarının sarı şafağı sökerken bu kentin üstünde
Süzülür geceden kalma efkârı gönlümün
Bulaşır günün ilk ışıklarına
Uzanıp dokunurum yitik düşlerine tüm insanların
Uykudan uyanmadan bu şehir
Ben boş sokaklara türküler söylerim
Denemedim bilmiyorum yalanı
Sevdanın yalancısı olur mu
Duygular kelimeye yansırken yarım kalır derler
Doğrudur ben yazamadım
Ya sevdalar dile dökülürken yalan mıdır
Doruklardan sevdanı haykırabilmek
Keskin kılıç gibi sözüm
Öfkem dindi ben de sustum
Başa beladır her işim
Söz tükendi ben de sustum
Zor edersin kelam dersin
Gönlüme düşeli sevdanın narı
Ateşim kendime külüm kendime
Sevdan la yanalı unuttum arı
Kahırım kendime zulüm kendime
Elimden elini çektin çekeli
Başımda eserken sevdanın yeli
Yoluna baktırıp yorma yüreği
Hasretinle oldum divane deli
Yoluna baktırıp yorma yüreği
Sevmeye dermanı kalsın sevgili
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!