Ziynet Hepşen Şiirleri - Şair Ziynet Hepşen

Ziynet Hepşen

neler tutttu bu ellerim?
doğduğum günden beri?
önce annemi tuttu sıcacıktı..
yumuşacıktı.....

sonra ellerim ellerimi tuttu...

Devamını Oku
Ziynet Hepşen


Beş yıl müebbet yedim hayattan,
Kırıldı kalemim.
Şimdi genel af dediler,
Açıldı kelepçelerim.
Fakat ne kalem tutabiliyor elim,

Devamını Oku
Ziynet Hepşen

Gece gözlüm,melek yüzlüm,şiir sözlüm
Hakkın nasıl ödenir ki anacığım ?

Duygu duygu ilmek ilmek işlesem
Motif yetmez işlenir mi anacığım

Devamını Oku
Ziynet Hepşen


Peştemal bağlamış ince beline
Kınalar mı yaktın gelin eline
Dünyaları vermem saçın teline
Endamından belli olur Annalım

Devamını Oku
Ziynet Hepşen



Bir "hiç"ti hayat aslında
Gözümde "hep" yaptığım
Dünya da öyleydi ya
Fazlaca abarttığım

Devamını Oku
Ziynet Hepşen

Hor bakma aşikare bakma ki göz incinir
Lütfetmiş dili o Yâr söyleme söz incinir

Nevbahara meyletme geride yaz incinir
Vurma mızrap ile hor gövde i saz incinir

Devamını Oku
Ziynet Hepşen

Korona dediler yolu kestiler
Ben bir yanda sen bir yanda efendim
Anneyi evlattan ayrı koydular
Yar bir yanda can bir yanda efendim

Topraklar ekilmez tarla biçilmez

Devamını Oku
Ziynet Hepşen

Cocuk denecek yaşta degil
Delikanlı olmuş erkenden
Akranları potaya basket atarken.
Bahtına mendil satmak düşmüş
Elleri üşümüs
Gözleri üşümüş

Devamını Oku
Ziynet Hepşen

Yürek yangın yeri derman sendedir
Ateşim sen,dumanım sen ,külüm sen

Boynum kıldan ince ferman sendedir
Yönüm sensin,dünüm de sen,yolum sen.

Devamını Oku
Ziynet Hepşen

Torbamda bikaç parça kuru ekmek
Kalbimde umutlarım
Ve elimde bir bilet
Zirvelerce çiçek açan dağlar
Nisan gelmiş
Bir bahar daha başlamış çoktan bir yerlede

Devamını Oku