Ziynet Hepşen Şiirleri - Şair Ziynet Hepşen

Ziynet Hepşen

Bir ambulans...
Bir doktor, çıktı içinden...
Aldı amcamı....
'Kalbini' dinledi...
'Kalp' dedi...

Devamını Oku
Ziynet Hepşen

Hayat arkadaşım,gönül yoldaşım
Elini tuttuğum sen değil misin
Nikahla bağlıdır başına başım
Mahremim,sırdaşım sen değil misin ?

Çocukmuşuz karşılaştık o günde

Devamını Oku
Ziynet Hepşen

Bir yaz gecesinde kavuştu dünya bana
Yatarken rahat rahat anamın karnında

Mişli gećmiş zamanın içinde dolaşırken
Şimdiki zamana ceķtı Hava ebem

Devamını Oku
Ziynet Hepşen


Beş yıl müebbet yedim hayattan,
Kırıldı kalemim.
Şimdi genel af dediler,
Açıldı kelepçelerim.
Fakat ne kalem tutabiliyor elim,

Devamını Oku
Ziynet Hepşen

Gece gözlüm,melek yüzlüm,şiir sözlüm
Hakkın nasıl ödenir ki anacığım ?

Duygu duygu ilmek ilmek işlesem
Motif yetmez işlenir mi anacığım

Devamını Oku
Ziynet Hepşen


Peştemal bağlamış ince beline
Kınalar mı yaktın gelin eline
Dünyaları vermem saçın teline
Endamından belli olur Annalım

Devamını Oku
Ziynet Hepşen

Hadi bırak da gitsin kalmadı tesellisi
O da yolunu bilsin
(Derken)

Devamını Oku
Ziynet Hepşen

Gökyüzünde yıldızı varmış
Her insanın doğduğundan beri
Hatta bir yıldız kaydığında
Gitti derler birileri...

Yıldızımı merak ediyorum,

Devamını Oku
Ziynet Hepşen



Bir "hiç"ti hayat aslında
Gözümde "hep" yaptığım
Dünya da öyleydi ya
Fazlaca abarttığım

Devamını Oku
Ziynet Hepşen

Hor bakma aşikare bakma ki göz incinir
Lütfetmiş dili o Yâr söyleme söz incinir

Nevbahara meyletme geride yaz incinir
Vurma mızrap ile hor gövde i saz incinir

Devamını Oku