Ziynet Hepşen Şiirleri - Şair Ziynet Hepşen

Saçları öylesine gür , uzun
Arasına gece girmiş gündüzün
Bir omuzdan bir omuza örerdi,
Buğday saçlı kızi idi Yıldız'ın...

Arasına mavi boncuk takardı,

Korona dediler yolu kestiler
Ben bir yanda sen bir yanda efendim
Anneyi evlattan ayrı koydular
Yar bir yanda can bir yanda efendim

Topraklar ekilmez tarla biçilmez

Etiketler galip geldi aşka
Bu aşk bi başka
Cigaran marka
Araban marka
Elbisen marka
Telefonun ayyyy fon

Cocuk denecek yaşta degil
Delikanlı olmuş erkenden
Akranları potaya basket atarken.
Bahtına mendil satmak düşmüş
Elleri üşümüs
Gözleri üşümüş

Yürek yangın yeri derman sendedir
Ateşim sen,dumanım sen ,külüm sen

Boynum kıldan ince ferman sendedir
Yönüm sensin,dünüm de sen,yolum sen.

Yol nereye kaptan?
Rota ne yana?
Ne var heybende,
Yolda acıkana?
-Biraz mutluluk,
Biraz sevgi,

Torbamda bikaç parça kuru ekmek
Kalbimde umutlarım
Ve elimde bir bilet
Zirvelerce çiçek açan dağlar
Nisan gelmiş
Bir bahar daha başlamış çoktan bir yerlede

Ölmek istemiyorum ! dedi kadın..
Kim ölmek ister ki hayatının baharında ?
Sevgisine sığınmış ellerde..
Kim ölmek ister ki ?

Anne lütfen ölme dedi çocuk

Sabah güneşi gördüm,ışıkta seni özledim
Sevda hikayesinde maşuk da seni özledim..
Pencereme ay doğdu ,şavkında seni özledim
Özlemlerle dolu geçen yıllarda seni özledim

Son nefestir aldığım belki , verirken seni özlerim

Ne gúzeldi Cin Ali kitaplarım
Ne güzeldı kitaplar
Ne güzeldi kitap,defter kokusu
Ve sayfaların dokusu..

Kokulu silgiler vardı yine