Duygusalın bilinci dünden talan
Ağlıyor mutluluk kahrından,
Esmer dumana çivili kafalar
Ateş suyu böğüren boğalar
Bangırdayan çalgılık
Ve sağırdan bir çığlık…
Düşler masasında pes çekmiş gerçeklik.
Çakal bakışlara takılı nefsin zokası
Kirli sakal ve silikon dudak modası
Boyalı küp şekerleri asılı
Şehrin kolalı iki yaka arası.
Aynayı tarayan kördü insan
Siyah mermer cilaydı vicdan,
Buz mavisi kalpler kaypak
Sulu bir şakaydı âşık olmak.
Nasıl aldattık bu şehri
İnsan kalbini dişler mi?
Atsam Galata’dan kendimi
Haliç’ten vicdan çeker mi
Aziz İstanbul erenleri…
Kayıt Tarihi : 23.11.2015 19:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık sayın Muharrem Soyek...
Aşk gerçekten de şeytanın bazı ruhları ele geçirmek için kullandığı bir kandırma aracı olabiliyor.
Çok sağ olun. Teşekkürlerimle selamlar.
Pamuk prensesi öpen kurbağaya benzedik hepten'
Şiirin bel kemiği olmuş bu cümleler...
Tebrik ederim...
Bence de öyle.
TÜM YORUMLAR (3)