Masallara belediğin çocuk gönlüm büyüdü sonunda,
Beni sevmelerden, beni dipsiz kuyulardan kurtarsana.
Bir dönüş türküsüyle avuttun, kandırdın şu yüreğimi
Gönlünün zindanlarında yalnızım, arada bir uğrasana…
Hayatından gelip geçen bir bezirgan say beni. Tut ki seninle aşkı hiç yaşamadık, hiç ağlamadık bir şarkıda. Gecelerce birbirimizi düşünmedik çıkmaz bir sokakta. Sesine koşmadım ölümü hiçe sayarcasına. Tut ki, bu sözlerle başlayan bir sevdayı attık dipsiz kuyulara. Sil at şimdi bu sevdayı mağrur kelebek. Geriye yalnız kentler, hatıralar, sana yazılan ölümsüz sözlerim kalsın.
Adının efsunlu yumuşaklığını hissetmeyeli ne çok oldu bir bilsen. Sıcacık nefesine koşumladığım atım sırılsıklam terli, ölümüne dinlediğim, öksüz kalan şarkılar artık ağlatıyor beni. Birbirimize sorduğumuz tüm sorularda anlamsız cevapların yorumlanmazlığında, ikimiz de uğurladığımız hasretin kervanlarını bekliyoruz.
Tamamını Oku
bırakmamayı düşlenen, ruhumuza sevgiyle dokunan düştarlası eller , çoğu zaman hayata bağlar bizi, gönlümüzde sevincli güzel duygular yeşertir. umut ışığınız hiç kaybolmasın..yazılarınızı güzel duygularla okuyorum. sağolun, varolun..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta