Ziller Çalacak Şiiri - Mustafa Kılıç

Yine eylül gelecek
Ziller çalacak yüreğimde
Serin rüzgarlar esecek şırıl şırıl,
Sararmış yapraklar savrulacak yerden yere,
Tıpkı duygularım gibi.
Adı konulmayan bir telaş;
Sanki geç kalmışım,
Sanki herkes gitmiş bir ben kalmışım.

Yine eylül gelecek
Ziller çalacak yüreğimde.
Sabah öğrenciler geçecek penceremin önünden.
Saçları taranmış, yüzleri pırıl pırıl.
Heyecanlı kalplerine tempo tutacak ayak sesleri.
Gözleri parlayacak yıldızlar gibi ışıl ışıl.

Yine eylül gelecek
Ziller çalacak yüreğimde
Çocuklar oynayacak parklarda
cıvıl cıvıl.
Renk renk uçurtmalar süsleyecek gökyüzünü.
Yağ satarım, bal satarım sesleri yankılanacak kulaklarımda.

Yine eylül gelecek
Ziller çalacak yüreğimde
Ben emekli öğretmen
Biliyorum;
Ne ben sınıfa gideceğim
Ne de öğrenciler gelecek bana.
Merhaba öğretmenim! demeyecekler artık.
O zaman içimde özlem kokan bir türkü yankılanacak;
"Mektebin bacaları, ders verir hocaları"
"Kim hâlimi sorarsa, odur birincileri"
"Mevlâm verme kuluna"
"Çekilmez acıları"