zihinsel süreçlerim
örülü bir ağ oluşturdu kafatasımda
şüpheli bakışlar mesken edinmişti gözlerimi
duygularım ortası görülmeyen bir köprüydü
ve ben o köprünün ortasındaydım
düşüyordum mantıksız serüvenlerin yaşandığı şehirlere
anladım
ne bu şehir nede başkası
dindiremezdi sahile vuran dalgalarımı
gözlerim duvarlara bakardı her gece
gölgesinde soğukluğu barındıran
çıplaaaak duvarlara
bir çivi al derdi ellerim
çak duvarların alnına
anlatsın duvarlar tüm duyduklarını
duygularım hisleri olmayan bir adamdı
ve ben o adamın ta kendisiydim
Kayıt Tarihi : 26.7.2001 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!