Bu kaçıncı intihar denemesi?
Bu kaçıncı ruh yanığı derecesi?
Nerede aklını kaybetmenin reçetesi?
Bu soruların cevabını henüz kimse veremedi.
Aynadaki yüz ulvi bir insanın timsali midir?
Yoksa bu bir çeşit kibir midir?
Kahkaha gri bulutları dağıtan güneşin ışığı gibidir.
Işığımı söndürmeyin annem incinir.
Hoş geldin evime musibet.
Bak orada, masamın üstünde yazdığım vasiyet.
Evim hapishanen olacak işlediğinde cinayet.
Sevgili okurlarım ben göçüyorum üzerinize afiyet...
Kayıt Tarihi : 13.2.2024 19:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirinizi beğenerek okudum tebrik ederim.
Yorumunuz beni çok mutlu etti Özcan Bey.
Sağ olun!
TÜM YORUMLAR (2)