Zeytin ve Sen Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Dün iyiydin bugün faciasın
Kötüysen bugün yarın farkını çıkaracaksın

Önce kayaları parçalıyorsun hırçın nehirler gibi
Sonra ovalara yayılıp bereket fışkırır suyunun dibi

Şimşek şimşek çakıyorsun kendini bir görsen
Sonra rahmet oluyorsun otları okşayıp esen

Şiddeti ölçülmez bir depremle sarsılır dudakların
Yaralı umuda kan verir sonra al yanakların

Tutmasın dünün bugünü tutmasın önemli değil
Sellerin götürdüğü gözlerin bugün nemli değil

Yokluğunun çöllerinde mecnunken umutlanırım
Varlığınla umutlanır şair olduğumu sanırım

Sen bazen kavgacı hırçın ve kızgın kardeşsin
Olsun ama her fırtınadan sonra doğan güneşsin

Hani bizim orda zeytinlikler vardır bilirsin
Bir yıl kıt verir ki diğer yıl bol versin