Oysa arkasında dursaydın o bakışların
Karanlık ruhuma neşter olurdu siyah aydınlığın verdiği umut
Bir derin kâbusu rüyaların ötesinde
Sonsuz bir hülyaya akıtırdı belki
Kirpiklerinde dursaydı ruhumu serinleten gölge
Kimsesizliğin ateşinde yanmaktansa
Şimşekleri eviren gözlerinde kalırdım ömrümce
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…