Herkes gibi değilsin sen adın farklı tadın farklı
Bambaşka his uyandırıyor auran
Sanki ilk defa insan görmüş gibiyim
Saçlarının uzunluğu tenime doğru uzanır
Sensizliği düşünmek zor gelir
Kalbimin en derinlerindesin en derinlerinde...
Özü gibidir benim öğretmenim
Zeki ve anlayışlıdır benim öğretmenim
Lakin en hoşu odur benim öğretmenim
Eti kemiğini ayrı severim öğretmenimin
Malum en hakikatlısı odur benim öğretmenim
Senin o büyülü sıcak tuhaflığından aldım tenime verdim
Ruhumu korku kaplarken ruhum çekilirken
Bütün eski yılların hatrına yaşadım
Bu hayatın haddi hesabı biter mi
Diğer dünyada hesaba çekileceğiz elbet
Gecenin sessizliğinde
Odayı korku kaplar
Ne gelen var ne giden
Kapının ardında
Bir şeyler saklı
İnsanların kulakları
Sesinin huzuru ruhuma kadar eşlik etti
Nasıl bu kadar huzur dolu olabilir insan
Aşk deyince ilk sen gelirsin aklıma
Kalbimdeki bütün damarlar senin aşk dolu sözlerinle dolu
Ruhuma ilaç gibi geliyorsun sen hep gel
Kara gönlüme beyaz sayfalar açtım
Sensizliğin kitabını yazdım
Her sayfasında yaşın yazıyor
Her sayfanın başlığında senin adın yazıyor
Sayfanın bitişinde ise elveda
Çocuk oyunu değildi hayat sadece zor bir zar oyunu
Onlar çevirirken oyunları kuytuların en dibine düşünce
Berabere de bitince oyun iki hayat kaybedildi
İki siyah mezar başında sayılı insan...
İstesem gelirdim yanına neredesin bilmiyorum ki
Belki dünyanın bir ucundasın belki parmağımın ucunda
İnadın kuruyana kadar benim bahçemdeki güller kurudu
Hayallerim evrene sığmıyor bilirsin sonsuz düşler bitmez
Camına baktım bulamadım seni
Daha yeni yem vermişsin kuşlara
Evine baktım bulamadım seni
Daha yeni sulamışsın çiçekleri
Sonra gezdiğin caddelere indim
Bulamadım seni sokak sokak gezdim
Eski evin çatısında
Daha yeni bir başlangıç
Sen patın köşesinde
Ben ise pencerenin kıyısında
Vaktimiz kısıtlı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!