Zeynep (bebek Adına)

Ona uğramayan gemiler batsın,
Denizler boğulsun, rüzgar dursun.
Ondan geçmeyen trenler devrilsin,
Raylar kırılsın, yollar kurusun.

Onu sevmeyen yürek taş kesilsin,
Bir daha atmasın, sessiz silinsin.
Kapansın onu görmeyen gözler,
Geceler kör olsun, dönmesin dönmesin.

Onu övmeyen diller kurusun,
Suskun kalsın, hiçbir kelime duymasın.
İki kere iki dört, bu bir yasa,
Elde var Zeynep, aşkın tek adı bu dünyada.

Bundan böyle yıldızlar onun için parlar,
Gökyüzü onun adını mırıldanır sabaha.
Sevda nedir diyenlere bir cevap olsun,
Aşkın adı artık Zeynep olsun.

Onun geçtiği yollar çiçek açsın,
Her adımı baharı hatırlatsın.
Rüzgâr dokunurken saçlarına usulca,
Zaman dursun, dünya o anla kalsın.

Adını söylemek bir dua gibi,
Zeynep, cennetin müjdesi sanki.
Her hecesi bir sevgi taşır gönüle,
Kalemler yazamaz, kelimeler yetmez dile.

Ay dolunay olur onu anınca,
Gecenin karanlığı ışıkla yanınca.
Yeryüzü onun yüzüyle aydınlanır,
Güneş onun gülüşünde anlam bulur.

Sevgisi, öyle bir sevda ki çok derin,
Kırar bütün zincirleri, aşar her bendini.
Ondan başkası yok, aşkın tarifi budur,
Bundan böyle sevdanın adı Zeynep,tir.

Her şiir onun için yazılsın artık,
Her kalpte onun izi kalsın yanık.
Bu dünya döndükçe, bu rüya sürsün,
Aşkın adı Zeynep, sonsuzluk görsün…