Ne olmazlar yarattım kafamda
Benim bile taşıyamadığım
Açtım gözlerini önce
Sonra çözdüm ellerini
Salıverdim seni bir sonsuzluğa
Bensiz bir sarhoşluğa
Bir basit gülüşte yaşanması güzeldi bunca sevginin
Bir bakışta söylenmesi, içten, yalansız
O inanış güzeldi
O güven
O içimde kopan fırtına apansız....
Sen hep vardın
Daha adını bile bilmezken
Ordaydın
İçimde bir yerlerde
Sessizce yaşardın...
Hep vardın,
İnandıklarımla kalacaktım
O dört duvarıma çizdiklerimle
Ne açacaktım tüm kapılarımı
Ne hepten kapayacaktım.
İnandıklarımla kalacaktım
Bu nokta,
Bir yakın bir uzak gözlerime
Bir küçük bir büyük.
Bu nokta,
Beyaz üstünde siyah,
Bu nokta ağır bir yük.
Ben unutmayı bilmem,
Kalbimin bir köşesinde
Geçmişten bir mum
Sönmeden yanar durur.
Söndü mü,
Zaman durur...
Yakın gizler içinde yalnızlığımız
Sevmek gibi, arzu gibi
Yakın gizler içinde,
Senin gibi,
Benim gibi...
Kapayıp gözlerimi
Tüm zamanları sildim yeryüzünden
Tam umutların hak ortasında
Bir ben kaldım çırılçıplak
Bir ben, ve sen...
Sıkıldım artık hayır demekten
Sıkıldım çıkıp geleceğim
Tüm kurallara ters düşüp
Tüm doğrulara inat
Seni seveceğim
-
Serra Bülbül
Tüm Yorumlarsadece bir şiir için değil, burada okuduğum tüm şiirler için şunu söyleyebilirmki; insanların okuduğu bir şiiri değil,yaşayamadığı,yarım kalan şeyleri hatırlattı bana.
belki de bunun sebebi Z.Monteleone'yle paylaştığımız bir sevgidir.onun kaleminden dökülen inciler benim gözyaşlarımdır belkide ...