Sen uçsuz bucaksız kâinatsın
keşke zerren içinde zerre olsaydım
sen göklere ışığın ilhamısın
bir ufak hüzme olsaydım
ey varlığım ve yokluğum
ey kâinat, ey hakikât
mahkeme -i kübra mı ne, bilsen ne zor şey
seninle
heyecan yapmadan konuşabilmek !
Kayıt Tarihi : 7.10.2020 08:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seydo Turğut](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/07/zerre-den-kainata.jpg)
Meşkte şaha kalkan gün yeni uyarlanmış fikirdir,
Yaşı mat olansa dün eskiyen uyanmamış akıl.
Merkez, o neden'i...Işık yardığı kadar limandır,
Herkes, o beden'i...Âşık vardığı kadar imandır.
Aşkta vaha bulan yön sen kıblesinde zikirdir,
Başı yâdlanansa ben kabesine eren beyin.
TÜM YORUMLAR (1)