Züleyha Şiiri - Seydo Turğut

Kuyunun en dibine atılınca yüreğim
ihanetten geriye neyin hüznü kalır züleyha ?
hiç soğumadı,
ellerinin sıcaklığı avuçlarımda duruyor daha
sapladığın hançer mahçup duruyor karşımda
söyle daha ne kadar tutacaksın beni bu karanlık zindanlarda ?

bu hikâye tersten yazılmış
kaçan sen
kovalayan benim
kaderim senin elinde bu defa
bu hikâye yanlış yazılmış
esrik gözlerine esir kalmış yüreğim

pusluydu sana gelen yollar
tuzak doluydu önümde duran çukurlar
belki de gülün dikeniydi yaşadığım zorluklar
sana gelen yol neydi züleyha ?
sana gelen yol o zor kader miydi ?
sana gelen yol nil miydi, çöl müydü ?
söyle, çünkü suskunluğun dipsiz kuyudan zor

kader bana makamlar vaad etmiş
sensiz olacaksa eğer
bil ki; sultanlıkta gözüm yok
ey kalbimin tek sultanı
yüreğim emrine amade bir abid
sensiz sarayların hayrı olmaz bana
ey sarayların sultanı züleyha
sabır perygamberi değilim nedir bu sınav ?
rüya tabirleri çaresiz kalıyor önünde
söyle ne olur
rüya mı gerçek mi o mucize gözlerin ?

nice sorular sordu deli divane aklım
kurak, ıssız diyarlarda
haince ihanetlere uğradım
yusuf gibi ışıksız derin kuyulara atıldım
köle diye ucuz pazarlarda satıldım
ve karanlık penceresizdi zindan
söyle züleyha
kaç kardeş ihanetinin hüznü
prangalarla tutsağı olduğum gözlerinin yokluğu eder ki ?