Zerdali Çiçeği Şiiri - İzzet Yaylacı

Kapatmak istiyorum bakışlarımı yar,
Kimsesiz bir çilenin penceresine.
Kulaklarımı kapatmak sonsuza kadar,
Şu masum cemiyyetin eskimeyen sesine.

Beşiktaş’ ta bir çınarın altında,
Melül bakışlarından bakışlarımı
Kaçırmak istiyorum bir biçarenin.

Yahut Kadıköy’de sabahın mahmurluğunu
Dalga sesinde yaşayan bir körpe yavrunun
Hıçkırıklarından kurtarmak istiyorum
Kendimi.
Hani
Kaldırımlara sevdalı bir çöpçüye
Üç–beş kuruş uzatıp, süpürtmek istiyorum
Duyduğum ezikliği.
Mezarda yaşamak istiyorum saf çocukluğumu.
Kuş sesleri varsın
Kafeslerde yankılansın.
Ne beyhudedir dolanışım sokaklarda,
Ne sokakların esrarı adımlarımda.
Belki de
Sermayesi bir öksürük
El açmış dilenci çocuğunun
Bakışlarında gizlidir
Düğümü ömrün.
Hoyratlığın yeter deli dalgalar
Her bacadan yükselen
Hıçkırık taksimleri
Üşütüyor uyuyan dudaklarımı
Farkında mısın berduşların
Çilesinin diye.
Kızıl akşamların arkası
Güneşe açılmıyor artık,
Dört duvarın arasına kapatmak istiyorum
Kendimi.