Zerdal Aydın Şiirleri - Şair Zerdal Aydın

Seni sevmiştim bir serçenin tedirginliğini içimde taşır gibi seni sevmiştim ağladığında o serçenin ölüşü gibi

Seni sevmiştim bütün haksızlığa direnir gibi
Seni sevmiştim bütün Çaresizligimin umudu gibi

Seni sevmiştim bir çocuğun gülüşü gibi

Merhaba içimde büyümeyen Afacan çocuk
Ne zaman başladı bu apansız yolculuk

Topla saçlarını anne benim bu acılarımı süpürmeye kalkasan başında telin kalmaz

Gerek yok üstüne en marka seyiler giymeye eğer giymissen insanlığını ve sen hep kendin ol istediğin gibi gül mesela kahkaların iğrenç te gelse insanlara özenme imrenme kimselere bırak onlar özensin senin toprak kokan saçlarına herkes gibi olma olma ki farkın olsun herkesten belki zengin değiliz istediğimiz herseyi alamıyoruz zengin dediklerin dünyaları verseler ala bilirler mi üzerinde ki insanlığı hayatı özgürce sadece kendin için yaşa dünyanın hiç bir yerini değişme o çamurlu köyünün yollarına biz doğarken düştük o topraklara varsın üstümüz kirli çamurlu olsun insanlığımız değil seni seven öyle kabul etmeli benimseyecekse eğer seni birileri onlar gibi olmaya çalıştığin için değil senin sen olduğun için benimsemeli unutma gül dalında insan yüreğinde güzeldir

Bana yaşattığın bunca acıdan sonra kıblem olsan artık dönmem sana.

göz göze geliriz belki ansızım tutmam kendimi derin mi bilmem gözlerin atarım kendimi kirpiklerinin uçurumundan gözlerine tutamazsın beni düşerim yüreğine ölürüm bak

Çok istediğin bir şey olmuyorsa zorlama zorlarsan ayağın takılır taşa düşersin ve düştün mü eğer bir kere en güvendiğin insan dahi ezer geçer seni kimse tutmaz elinden yok olur gidersin bu acımasız hayatta

En çok sen gittin benden
Ve en çok sen yordun
Yorgunum yollarına düşmekten yurdun neresi senin bilmiyorum gezgin oldum ömrüne ve bildiğim benim Yurdum senin kalbin
Kaç kere sürgün ettiler beni çorak yüreğinden
Ve kaç kere öldüm ben yüreğinde kabrim senin kalbin secde edip boyun eğdiğim öpüp başımı koyduğum senin kalbin
En Çok giden sen olsan da

Aslında biz eskiden altın kalpli çocuklardık lakin sarrafına denk gelmedik Parçaladılar yüreğimizi

son baharı ömrümün
Son eylülü ayı bu
Son yaprak dökümü yüreğimin ve sana sararıp soluşu son savrulup yok oluşu bu şehirde son
kirpiklerimi ıslatan son yağmur bu gece yağan
Seni uğurlayan son damla
Gözlerimden akan